نماز

شیوه های دعوت به نماز

نماز

شیوه های دعوت به نماز

نماز

نماز گفتگوی راز است و برآوردن نیاز؛ راز بزرگ بندگی و نیاز به سخن گفتن با همصحبتی که در صحبتش ملالی نیست

مراحل تشویق کودکان به نماز خواندن (3)

شنبه, ۲۱ دی ۱۳۹۲، ۱۲:۳۹ ب.ظ


*مرحله سوم: دوران آخر کودکی(بین هفت تا ده سالگی)***

در این مرحله باید به طور کلی مواظب تغییر رفتار کودک و پایبند نبودن او به نماز باشیم، حتی اگر به ادای نماز عادت هم داشته باشند، باید دقت کنیم که دچار تنبلی، یا بی میلی به نماز نشوند. زیرا این مرحله یعنی مرحله ی تمرّد و دشوارشدن فرمانبرداری کودک که به سادگی شروع می شود، پس ما نیز به سادگی این مواظبت را انجام می دهیم. در اینجا باید با درایت وحکمت با او تعامل نموده، از سؤال مستقیم پرهیز کنیم، مثلاً نگوییم نماز عصر را خوانده ای؟

زیرا ممکن است این کار آنان را به سوی دروغ گفتن سوق دهد وادّعا کند که نمازش را خوانده است تا از آن فرار کند، در این هنگام ممکن است واکنش ما فریاد زدن بر سر فرزند به خاطر دروغ گفتن، یا چشم پوشی از موضوع در عین علم به دروغ بودن گفته ی او، باشد. که هردو اشتباهند و بهترین کار این است که او را با صیغه ی یادآوری متوجه نماز کنیم نه با پرسش مثلاً دو سه بار بگوییم: بچه ها نماز عصر! اگر در جواب گفت که من در اتاقم نماز خوانده ام، بگویید: خوب، الان اتاقت را پر از برکت کرده ای، حالا بیا باهم در اتاق من نماز بخوانیم تا اتاق من هم پر از برکت بشه! آن نمازی هم که خواندی برایت سنّت حساب می شود. باید این گفته ها را با تبسّم و آرامی بگوییم تا بار دیگر دروغ نگوید.


همچنین باید با دعوت دختران به نماز جماعت آنها را تشویق کنیم، مثلاً کافی است به دختران بگوییم:" یالاّ دخترم من می خواهم نماز بخونم، بیا با هم بخونیم." 

چون دختران نماز جماعت را دوست دارند، به این دلیل که آسانتر است و تشویقی هم در آن وجود دارد. پسران را هم می توان برای نماز در مسجد تشویق نمود، چون برای کودک بعد از درس خواندن طولانی نوعی تفریح هم به حساب می آید. برای اطمینان از برگشتن او می توان این کار را به مأموریت دیگری مثل خریدن نان یا سؤال از همسایه مربوط کنیم. .. الخ در هر دو حالت: چه فرزندمان پسر باشد، چه دختر نباید تشویق و ترغیب و گوشزد کردن این نکته را (به آنها ) فراموش کنیم که پایبندی به نماز از بهترین خصوصیات اخلاقی است که ما دوست داریم و ویژگی ممتازی است که می تواند تمام مشکلات و عیب ها را بپوشاند، در این سنین کودک می تواند احکام طهارت، شمایل پیامبر صلی الله علیه وسلم و تعدادی از دعاهای مخصوص نمازرا یاد بگیرد. همچنین می توانیم روز هفت ساله شدن کودکمان را روز بسیار مهمی قلمداد کنیم و یا اصلاً به مناسبت چنین روزی مراسم خاصّی برایش بگیریم، خویشاوندان را دعوت کنیم و خانه را به شیوه ی خاصی تزئین کنیم، و نامش را مراسم شروع پایبندی به نماز بخوانیم!!


بدون شکّ این کار تأثیر بسیار مثبتی روی روان کودک خواهد گذاشت، می توان حدود یکی دو ماه قبل از برگزاری این مراسم، در خانه تاریخ اجرای آن را اعلام کنیم تا کودک بیشتر چشم انتظار این رویداد بسیار بزرگ باشد!!


در این دوره به او یادمی دهیم که هر روز نمازهایش را بخواند و در صورت فوت، آنها را قضا نماید، و بعد از اینکه دیدیم پایبند اوقات است ونماز ها را سر وقت می خواند، باید سعی کنیم، نماز اوّل وقت را به وی یاد دهیم تا بلافاصله بعد از اذان نمازش را بخواند و آن را به تأخیر نیندازد؛ و بعد به سراغ آموزش ادای سنّت ها و بیان فضایل آنها می رویم.

در این مرحله عواملی هستند که به پایبندی کودک به نماز کمک می کنند ، که تعدادی از آنها عبارتند از:


1. باید فرزندان همیشه هوشیاری کامل برای ادای نماز فرض را در پدر و مادر ببینند، مثلاً اگر کودک خواست قبل از نماز عشاء بخوابد، بایداین را بشنود و پدر بدون تردید و تأمل به او بگوید:" وقت چندانی به نماز عشا نمانده، با هم نماز می خوانیم و بعد انشاء الله می خوابی " یا به عنوان مثال اگر فرزندمان خواست نزدیک نماز مغرب به باشگاه یا به دیدار یکی از نزدیکان برود، باید این جمله را از والدین بشنوند که:"اوّل نماز می خوانیم بعد می رویم."؛ یکی دیگر از چیزهایی که هوشیاری در مورد نماز را تحریک می کند، ربط دادن اوقات با نمازها (دربین صحبت کردن) است مثلاً می گوییم:"فلانی را وقت نماز عصر می بینیم" و یا "فلانی قرار است بعد نماز مغرب به دیدن ما بیاید"


2. اگر حادثه وبیماری برای فرزندمان پیش آمد، باید او را عادت دهیم تا در این حالت هم در حد توان، نمازهایش را بخواند تا یاد بگیرد و عادت کند که، برای ترک نماز هیچ عذری وجود ندارد، حتی اگر مریض هم باشد، و اگر در سفر بودید، لازم است به او احکام رخصت قصر و جمع را یاد بدهید و او را متوجه نعمت رخصت وآسانی از طرف خداوند تعالی نمایید و یادآوری نمایید که شرع مقدس اسلام پراز رحمت است.


3. در دل کودک خود نهال شجاعت دعوت دادن به سوی نماز را بکارید. و به او یاد دهید که به خاطر نماز ، به راحتی بتواند برای ملحق شدن یکی از دوستانش به صف نماز جماعت، ارتباط تلفنی یا سخن گفتن با او را مدّتی قطع کند. همچنین این نهال را در دل او بکارید که کسانی را که به ادای نماز اهمّیت نمی دهد، مسخره نکند، بلکه آنها را به سوی نماز دعوت دهد و الله را به خاطر هدایت خود به سوی نماز خواندن، سپاس گوید

منبع:http://www.rahedoosti.com


  • اعظم زارع بیدکی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی